İnsan hep zor olanı seçiyor.
Gözünün önündeki bariz gerçekleri görmezden gelip kafasına göre seçtiği yolda yürümeyi ve sonucunda yine kendi kendine bir şeyler elde etmeyi yeğliyor. Hayatın onun eline verdiğini kabul etmiyor, ağır geliyor insanlığına. Benliğinin elinden tutup dolambaçlı yollarda yürümek, taşlara takılıp yere kapaklanmak, sonra toparlanmak ve yeniden yol almak istiyor.
Peki neden?
3 yorum:
belkide zor olan seyin iyi oldugunu saniyor
bu biraz doyumsuzluktan biraz da bilinmeyeni bulma çabasından. genelde uzakta zorda arayışta oluruz. zoru seçmek kötü bişi de değil. iyi bir motivasyon kaynağı ayrıca. örneğin, diyelim, tenis veya yabancı dil öğreneceksin, zordan başlamak daha çabuk ileriye götürür. bizden başarılı arkadaşları seçmek de daha iyi. bizi zorlamalı ki ileriye gidebilelim. zorluklar insanı detaya ve derine götürür. dünya herşeyin kolayını isteyen, ince şeylere zamanı olmayan insanlarla doldu. halbuki, zor, doyurur insanı.
:)
deeptone
söylediklerine tamamen katılıyorum ama aslında bu yazıda "zor" kavramına farklı bir açıdan baktığımdan böyle ifade ettim. insan ilişkilerinde...
:) zorun insanı doyurduğu da kesin zaten
Yorum Gönder