"Vazgeçmiş değilim; yalnızca yorgunum, o kadar." Carla'nın gözleri doldu ve arkadaşının kederi karşısında şaşkınlık ve korkudan donakalan Deborah, dünyanın o korkunç kargaşa-okyanusunda, boğulmuş kişilerin hala beti benzi sararmış, soluğu kesilmiş bir haldeyken, gene bu okyanusa dönüp bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha denemesine yol açan ne gibi bir şey var acaba, diye merak etmekten başka bir şey yapamadı.

Nganon'larının üst yüzey gerilimi daha ilk boğulmalarında yok olduğu halde neden hala başkaları gibi yüzebileceklerini sanıyorlar? diye haykırdı Deborah Lactamaeon'a.

(joanne greenberg-sana gül bahçesi vadetmedim)