iyi geceler millet

Başaramayacağımı bile bile doğal bir yaşamın hayalini kuruyorum. Mümkün olmadığını bile bile hatta. 

"İnanın daha fazlasını istemiyorum" demeyeceğim, çünkü daha fazlası bu zaten. 

Keşke mümkün olsaydı, keşke ulaşılabilir olsaydı. 

Ne komik. İnsanlığın böyle cümleler kurması, böyle şeyler hayal etmesi yani. 

Her şeyi karmaşıklaştırdık aslında, çok karıştı yani, basitleştirelim derken karıştırdık, aslında zaten basitti. Ama şu an öylesine karmaşık ki her şey, o basiti bulamıyorum. Bunu bulabilecek berraklığa sahip değil zihnim. Sadece karanlıkta oturup böyle şeyler istemekle, böyle şeylerin hayalini kurmakla yetinebiliyorum. 

Doğal yaşam, kendisinin böylesine ulaşılamaz bir hayal konuma ulaşacağını düşünmüş müydü hiç acaba? Şimdi bu olanlara seviniyor mudur?