olmayan boşluklarda dönüp durmak

Melankolik cümlelermiş de bilmem neymiş, neyse ne. Sonuç olarak şu an yattığım yerde yok olmanın özgürlüğün en büyük oluşumu (olmayışı?) olduğunu düşünüyorum. Hiçbir şeysin, aynen şimdi olduğu gibi ama çevrendeki sana bir şeyler olduğunu hatırlatan ya da olman yolunda seni sürükleyen şeylerden kurtulmuşsun. Bunları bile düşünmüyorsun, düşünmek yok, düşünmenin yokluğu, düşünmenin yokluğunun yokluğu da yok. Hiçbir şeysin, ağırlıksızsın, yok olmuşsun, hatta yok bile yok belki.