Yağmurun üzerimde garip etkileri var. 

Sabah tramvay durağındaki adama yolu saçma sapan bir şekilde tarif ettim, sonra tarifimi duyan müthiş İstanbullulara rezil olduğumu düşünerek hemen oradan uzaklaştım. 

Yıllardır tramvay durağının orda duran akbil dolum cihazının farkında olmadığımız için büfeler arasında mekik dokuduk, sırılsıklam oldum. 

Tramvaya binerken E. biraz arkamda kalmış, onu ararken tramvaya bindim. Sonra kapılar kapandı, ben tramvayla birlikte hareket ederken o da durakta beni aramaya başladı. 

Yol boyunca güldüm durdum. 

Saçlarım ıslandı, çok güzel oldu. 

Eldivenim de yoktu.